اثرات درمان با لووتیروکسین بر علایم بالینی و آزمایشگاهی موجود

مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی اثر درمان با لووتیروکسین بر تعدادی از شاخص های موجود در مبتلایان به کم کاری زیربالینی تیروئید بود. مواد و روش ها: 27 فرد 17 تا 61 ساله با میانگین سنی 5/13±38 سال (8 مرد و 19 زن) و غلظت سرمی tsh اولیه mu/l 3/16-5 و (میانگین 2/5±4/8) و ft4i طبیعی وارد مطالعه شدند. پس از همسان سازی از نظر سن، میزان افزایش tsh و آنتی بادی های ضد تیروئید، بیماران به طور تصادفی به دو گروه درمان با لووتیروکسین و دارونما تقسیم شدند. در گروه درمان با لووتیروکسین میزان دارو به نحوی تنظیم شد که غلظت tsh سرم در محدوده طبیعی قرار گیرد. متوسط دوز لازم لووتیروکسین 8/3±75 (100-50) میکروگرم در روز بود. فشار خون سیستولیک و دیاستولیک، نمایه توده بدنی، علایم بالینی کم کاری تیروئید، غلظت کلسیم، فسفر، آلکالن فسفاتاز، کراتین فسفوکیناز، shbg، پرولاکتین، آزمایش های عملکرد تیروئید، آنتی بادی های ضد تیروئید، سطح لیپیدها، آپولیپوپروتئین a، b، lp(a) و پاراکسوناز در شروع و پایان مطالعه به طور همزمان در هر دو گروه بررسی شد. تمامی افراد به مدت 11 تا 14 (میانگین 6/0±12) ماه پیگیری شدند. یافته ها: 10 نفر در گروه لووتیروکسین و 13 نفر در گروه دارونما مطالعه را به پایان رساندند. افراد دو گروه از نظر سن، جنس و یافته های بالینی و آزمایشگاهی تفاوت معنی داری نداشتند. میانگین tsh در گروه درمان فعال از mu/l 2/8±1/11 به mu/l 2/1±3/1 (002/0p<) و در گروه دارونما از mu/l 6/2±6/7 به mu/l 8/15±18 (024/0p<) تغییر یافت. در گروه لووتیروکسین افزایش t4 (04/0p<) t3ru (05/0p<) و در گروه دارونما افزایش t3، ft3i (017/0p<) و anti-tg (009/0p<) معنی دار بود. در شروع بررسی 11 نفر در گروه لووتیروکسین و 9 نفر در گروه دارونما مبتلا به گواتر بودند که در انتهای درمان در گروه دارونما در سه نفر اندازه غده تیروئید افزایش و در گروه درمان فعال در چهار بیمار اندازه گواتر کاهش و کم کاری بالینی تیروئید در یک بیمار در گروه دارونما ایجاد شد. ارتباط مثبت بین tsh پایان مطالعه و tsh اولیه در گروه دارونما وجود داشت (56/0=r، 001/0(p=. در گروه دارونما افزایشی در میانگین کلسترول تام (002/0p<)، ldl (000/0p<)، shbg (001/0p<) و lp(a) (045/0p<) دیده شد در حالی که در گروه درمان فعال تغییر معنی داری در این مقادیر ایجاد نشد. نتیجه گیری: تغییر در لیپیدها، افزایش tsh و درصد گواتر در گروه دارونما در طی یک سال بررسی، لزوم توجه به افراد با تشخیص کم کاری زیربالینی تیروئید را تأکید می کند. علاوه بر این، برای بررسی پیامدهای نهایی این اختلالات که شامل بیماری های قلبی ـ عروقی و اختلالات روانی است، لازم است مطالعه ای بزرگتر و درازمدت انجام شود.